Heel naïef dacht ik dat het allemaal wel mee zou vallen. Ik voelde me topfit tijdens de zwangerschap dus maakte me geen zorgen om de bevalling, het herstel of de tijd daarna. Natuurlijk begreep ik dat de komst van een baby veranderingen teweeg zou brengen en ons leven anders zou worden. Maar hoe anders precies, ik had geen idee. Laat staan dat ik überhaupt nadacht over slapeloosheid. Ik was zelf als baby en kind een hele makkelijke slaper dus ging er vanuit dat het allemaal wel goed zou komen.
De bevalling verliep voorspoedig maar na de bevalling trad er een complicatie op. Eentje die maar net goed afliep voor mij. Mijn herstel verliep daardoor dus ook gecompliceerd.
We waren dolblij met ons eerste kindje maar ze bleek ook een erg gevoelige baby. Als we ‘s avonds kraambezoek hadden gehad zaten we de hele nacht op met een kindje wat overprikkeld was. Het slapen ging vanaf het begin al moeizaam, overdag alleen maar hazenslaapjes en ’s nachts moesten we meermaals naar haar toe en dit bleef zo. Het was een zeer vermoeiende tijd voor ons allemaal door de slapeloosheid.
Ik had nooit kunnen bedenken wat de slapeloosheid voor effect zou hebben. De stad in durven was een uitdaging, omdat mijn dochter direct wakker werd en begon te huilen zodra de kinderwagen stilstond. Gezelligheid met vrienden had ik geen energie voor, zo intens moe was ik. Door de vele keren dat ik die nacht uit bed moest, kon ik me niet concentreren op mijn werk. En ondanks de vele adviezen en tips vanuit onze omgeving kregen we geen grip op de situatie en waren we soms radeloos.
Uiteindelijk ging onze dochter na ongeveer 1,5 jaar doorslapen. Met de kennis van nu had ik het anders aangepakt. Dan had ik een professionele slaapcoach om hulp gevraagd zodat ik meer van deze mooie periode met mijn dochter had kunnen genieten.
Ben jij of ken je een ouder met een kindje waarbij slapen niet vanzelfsprekend is? Twijfel dan niet en neem contact met me op. Ik hoor graag hoe ik kan helpen.
Of wil je meer weten over doorslapen? Hier schreef ik ook een persoonlijke blog over.
Liefs,
Eva
